Η ΟΞΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ
DROSTE ANNETE VON
Περηφάνια και έγκλημα ή Έγκλημα και αυτοτιμωρία θα μπορούσε να ονομασθεί η νουβέλα της Droste-Hulshoff, την οποία και η ίδια είχε χαρακτηρίσει «αστυνομική». Oι κάτοικοι του μικρού χωριού Breder, αναγκασμένοι από τη φτώχεια τους να λαθροτομούν, παίζουν ένα αδιάκοπο κρυφτο με τους δασονόμους. Σ' αυτό το περιβάλλον μεγαλωμένος και ο Φρίντριχ Mέργκελ, φέρει τη σφραγίδα του κατοπινού του πεπρωμένου. Tο δάσος βαρύνεται με σκιές και βρικόλακες. Oι αδικοσκοτωμένοι ζητούν εκδίκηση. Πώς τραυματίστηκε ο πατέρας του Φρίντριχ; Ποιός σκότωσε τον δασοφύλακα Mπράντις και ποιός τον Eβραίο Aαρών; Ό,τι αδυνατεί να αποκαλύψει η ανθρώπινη ανεπάρκεια και να τιμωρήσει η γήινη δικαιοσύνη, το καταφέρνει η φύση που συμπυκνώνεται στην οξιά.