> ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ>ΒΑΘΥ ΠΗΓΑΔΙ

ΒΑΘΥ ΠΗΓΑΔΙ

ΒΑΘΥ ΠΗΓΑΔΙ

ΒΑΘΥ ΠΗΓΑΔΙ

ΤΖΑΜΙΩΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Πώς να εξηγήσει κανείς τον περίπλοκο μηχανισμό της αλήθειας και της τέχνης; Ποια είναι τα κρυφά νήματα που κινούν ταυτόχρονα τη ζωή και την τέχνη; Προσπαθώντας να κερδίσει τη δική του αλήθεια ο ήρωας του βιβλίου, ο Γιώργος Μάρας, γίνεται σταδιακά ο τρελός, ο κατάδικος, ο εραστής, ο διανοούμενος, ο υπάλληλος –ένας απλός, εν τέλει, άνθρωπος–, που αναμετράται με την αρχή της πραγματικότητας και την ίδια την ταυτότητά του. Από το δωμάτιο της ερωμένης του σε αυτό της φυλακής (και το αντίστροφο), από τους ξυλοδαρμούς που θα τον καταστήσουν από ηττημένο νικητή (και το αντίστροφο), αναδεικνύεται η εικόνα μιας αφήγησης που πρεσβεύει ότι για να κατακτήσεις μιαν αλήθεια πρέπει πρώτα από όλα να τη ζήσεις. Η μυρωδιά που έχει το αίμα του ήρωα την ώρα που πέφτει, το χρώμα της σάρκας όταν λαβώνεται, κάνει έρωτα, γερνάει και ζαρώνει, δεν είναι παρά τα σταθερά υλικά ενός νατουραλισμού ο οποίος αποκαλύπτει την αρχέγονη και βάρβαρη καταγωγή της ίδιας της τέχνης. Εν περιλήψει, ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί, μια ιστορία πιθανόν σκληρή, που πραγματεύεται έννοιες όπως η αθωότητα, η εμπιστοσύνη, ο έρωτας – ένα μυθιστόρημα που δεν ταυτίζεται μόνο με το σκοτάδι όπου είναι καλά κρυμμένα τα μυστικά του ήρωα, αλλά και με τα άδυτα του σκοτεινού και άρρητου προορισμού που είναι η τέχνη της ζωής και η ζωή της τέχνης.

13,00 €

Αγορά

  • Σελίδες: 184
  • Σχήμα: 20.5x12
  • ISBN: 960-518-140-1

εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΤΙΤΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΙΑ
25/1/2004

Nίκη σε ήδη χαμένο παιχνίδι
H επιβίωση στον μικρόκοσμο της φυλακής και η βαριά ήττα στην ίδια τη ζωή

Ο Κ. Δ. Τζαμιώτης επέλεξε να εισέλθει στον χώρο της λογοτεχνίας, προ διετίας, με μια νουβέλα, τη «Συνάντηση» ? και θα είχε ίσως νόημα να σημειώσουμε την επιστροφή πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων στη νουβέλα, αφού το 2002 είχαμε και το «Μακάο» της Λ. Κονομάρα. Με εμφανέστατες τις επιρροές του, από τον Σάντορ Μάραϊ λόγου χάριν, το κείμενο κρατούσε ζωντανή μια ιστορία χωρίς να βασίζεται στη δράση και οργάνωνε πρωτότυπα τη φράση του ? η οποία, σε αντίθεση με τον κοφτό, ασθματικό λόγο πολλών νέων συγγραφέων, ήταν συχνά βραδύτατη στην εκδίπλωσή της. Στο δεύτερο αφήγημά του, ο συγγραφέας παραμένει στο πεδίο της ψυχολογικής ανάλυσης, φιλτράροντας τη δράση μέσα από το βλέμμα και τις σκέψεις του ήρωα αφενός: ενός απλού ανθρώπου, που ενδύεται διαδοχικά διαφορετικούς κοινωνικούς ρόλους, μπαινοβγαίνοντας στη φυλακή? και του παντεπόπτη αφηγητή αφετέρου, που κλείνει το μάτι στον αναγνώστη. [...]

Το αφήγημα του Τζαμιώτη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον: στήνει χαρακτήρες, θέτει ερωτήματα με κοινωνικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις και τα διαχειρίζεται με τεχνικές στην κόψη του μεταμοντερνισμού, διευρύνοντας τις προοπτικές τους, δουλεύει τη γλώσσα και τη φράση του με σύστημα και δημιουργεί ύφος. [...]

30 άλλοι τίτλοι στην ίδια κατηγορία:

Πελάτες που αγόρασαν αυτή την έκδοση, αγόρασαν επίσης: