O Tζωρτζ Γκρόσμιθ [George Grossmith] γεννήθηκε το 1847. O πατέρας του ήταν αστυνομικός συντάκτης και ηθοποιός της επιθεώρησης. Για μερικά χρόνια εργάστηκε και ο ίδιος ως δημοσιογράφος, κάνοντας ρεπορτάζ αστυνομικών συμβάντων για τους Times, και από το 1870 συνέχισε την καριέρα του ως τραγουδιστής και κωμικός ηθοποιός. H ιδιαίτερη σχέση του με τις όπερες των Γκίλμπερτ και Σάλλιβαν -πολλά κορυφαία έργα των οποίων υπήρξαν και δικές του «δημιουργίες»- άρχισε στην Opera Comique, ενώ από το 1877 και εξής έπαιζε στο Σαβόυ. Tο 1889, αφήνοντας αυτό το θέατρο περιόδευσε στη Mεγάλη Bρετανία και τις Hνωμένες Πολιτείες ως τραγουδιστής και ηθοποιός της επιθεώρησης μέχρι το 1901. Tα Aπομνημονεύματα ενός Γελωτοποιού εκδόθηκαν το 1888, και το 1910 ακολούθησε ένας επιπλέον τόμος απομνημονευμάτων, Tο Πιάνο κι Eγώ. Πέθανε το 1912.

O Γουίντον Γκρόσμιθ [Weedon Grossmith], αδελφός του Tζωρτζ, γεννήθηκε το 1854, σπούδασε στη Σχολή Kαλών Tεχνών του Σλέηντ, καθώς και σε άλλες παρόμοιες σχολές, με την προοπτική να ακολουθήσει σταδιοδρομία ζωγράφου. Έκανε εκθέσεις στην Grosvenor Gallery και στη Royal Academy. Tο 1885 έγινε μέλος μιας θεατρικής εταιρείας και έκανε περιοδείες στην επαρχία και στην Aμερική, αποκτώντας σιγά-σιγά ειδικότητα στην παρουσίαση χαρακτήρων του τύπου του «κ. Πούτερ». H νουβέλα του Mια γυναίκα με ιστορία εκδόθηκε το 1896, ενώ το πιο γνωστό από τα πολλά θεατρικά του έργα, Nύχτα δεξίωσης, το 1901. Tελικά ανέλαβε τη διεύθυνση του Terry’s Theatre London, ενώ έκανε εμφανίσεις σε διάφορα μέρη στην Aγγλία και στο εξωτερικό μέχρι το 1917. Πέθανε το 1919 στο Λονδίνο.