> ΔΟΪΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΔΟΪΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΔΟΪΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ο Παναγιώτης Δόικος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.  Κατάγεται από τη Δυτική Μακεδονία και τη Μικρά Ασία.  Σπούδασε φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και στο πανεπιστήμιο της Bourgogne της Γαλλίας.  Οι εργασίες του αναπτύσσονται στα πεδία της οντολογίας, της γνωσιολογίας και της αισθητικής. Διερευνά τη δυνατότητα μιας νέας μεταφυσικής στο πλαίσιο των σχέσεων του σώματος με τη στοχαστική φαντασία.  Ένα ειδικότερο ενδιαφέρον του είναι η φιλοσοφική θεωρία του κινηματογράφου.  Διδάσκει φιλοσοφία στο τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.  Μεταξύ των έργων του είναι τα βιβλία Πλάτων, Φαίδρος, μελέτη, μετάφραση και σχόλια (εκδόσεις Ζήτρος) και Spinoza. Φαντασία, γνώση και προφητεία (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). 


 

ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΚΤΟ

  • Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ORSON WELLES
    ΔΟΪΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Το μεγαλείο της κινηματογραφικής δημιουργίας του Orson Welles, δοσμένο μέσα από ταινίες-σταθμούς στην ιστορία της 7ης Τέχνης, όσο και αν έχει κατά καιρούς –συνειδητά ή ασυνείδητα– επιχειρηθεί να περάσει στον κόσμο της λήθης, στέκεται πάντοτε ως σημείο αναφοράς, ως κινηματογραφικό ορόσημο, που καινοτομεί, ανοίγει δυνατότητες για περαιτέρω θέαση των οπτικών νοημάτων και συνάμα κινητοποιεί τον προσωπικό στοχασμό. Όλα αυτά μάλιστα σε μία εποχή...

    Το μεγαλείο της κινηματογραφικής δημιουργίας του Orson Welles, δοσμένο μέσα από...

    Το μεγαλείο της κινηματογραφικής δημιουργίας του Orson Welles, δοσμένο μέσα από ταινίες-σταθμούς στην ιστορία της 7ης Τέχνης, όσο και αν έχει κατά καιρούς –συνειδητά ή...

    Διαθέσιμο

  • Ο «ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΚΑΙ Ο ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
    ΔΟΪΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Στο πλαίσιο μιας κριτικής διεύρυνσης του νοήματος της νιτσεϊκής ρήσης «ο Θεός είναι νεκρός», επιχειρείται να δειχθεί ότι ο «θάνατος του Θεου» συνιστά ένα οριακό εσωτερικό γεγονός, με το οποίο ο άνθρωπος εγκαινιάζει την περιπέτεια μιας ριζικής –από τη φύση της δι-φορούμενης– αναμέτρησης με τη μεταφυσική του διάσταση. O ίδιος αφενός (επι-)κρίνει τη λογική της υπαγωγής του σε έναν εξωτερικό, αφηρημένο και κυριαρχικό Θεό, φορέα της απειρότητας....

    Στο πλαίσιο μιας κριτικής διεύρυνσης του νοήματος της νιτσεϊκής ρήσης «ο Θεός είναι...

    Στο πλαίσιο μιας κριτικής διεύρυνσης του νοήματος της νιτσεϊκής ρήσης «ο Θεός είναι νεκρός», επιχειρείται να δειχθεί ότι ο «θάνατος του Θεου» συνιστά ένα οριακό εσωτερικό...

    Διαθέσιμο