Ο Ανδρέας Χριστινίδης γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα όπου και αποπεράτωσε τις νομικές του σπουδές. Έλαβε μέρος στο σοσιαλιστικό κίνημα από τα φοιτητικά του χρόνια και υπέστη σειρά διώξεων από το μετεμφυλιοπολεμικό κράτος. Το 1958 εγκαθίσταται στη Γερμανία, αρχικά στο Βερολίνο κατόπιν στη Βόννη και εντέλει στο Γκίσεν της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Έσης. Αναγορεύεται διδάκτωρ της κοινωνιολογίας με διατριβή που είχε ως θέμα την ελληνική μοναρχία του μεσοπολέμου. Στα χρόνια της δικτατορίας αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση που είχε ως αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια. Εργάζεται για ένα διάστημα στον ραδιοσταθμό της Ντόιτσε Βέλε, ενώ συνεχίζει την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Γκίσεν, όπου και παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Στο επιστημονικό του έργο συνέδεσε στενά την πολιτική επιστήμη με τις ανθρωπιστικές σπουδές και τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα, την κοινωνιολογία, την ιστορία και την ψυχανάλυση.

Η πλούσια αρθρογραφία του αποτελείται από παρεμβάσεις για θέματα πολιτικών δικαιωμάτων και συνιστά μια μεστή κριτική στο αυταρχικό κράτος και στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών. Οι διαρκείς μετά τη Δικτατορία επαφές του με την Ελλάδα πύκνωσαν και παρατάθηκαν την τελευταία εικοσαετία, αφότου συνταξιοδοτήθηκε παραμένοντας ισόβιος ανώτερος δημόσιος λειτουργός του Ομόσπονδου Γερμανικού Κράτους της Έσης. Απεβίωσε στην Αθήνα την Τρίτη 2 Ιουνίου 2009.