Ο Γάλλος διπλωμάτης, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής, Πολ Μοράν (1888-1976), θεωρείται εκπρόσωπος του πρώιμου Μοντερνισμού. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι και στην Οξφόρδη και δημοσίευσε πάνω από πενήντα βιβλία στα οποία διακρίνεται για τη λεπτότητα του ύφους, την ευρυμάθεια, την αφηγηματική λιτότητα και για την παρατήρηση των χωρών τις οποίες επισκέφθηκε. Διακρίθηκε στο διήγημα και είναι από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τη σύγχρονη ζωή, τον κοσμοπολιτισμό, τους αυτοκινητιστικούς αγώνες, την τζαζ και τα ταξίδια. Μπήκε στο διπλωματικό σώμα το 1912 και υπηρέτησε ως ακόλουθος στο Λονδίνο, στη Ρώμη, στη Μαδρίτη και στο Σιάμ (Ταϊλάνδη). Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εξακολούθησε να υπηρετεί ως διπλωμάτης, αλλά λόγω της συνεργασίας του με την κυβέρνηση του Βισύ απολύθηκε το 1945. Μεταπολεμικά υπήρξε υποστηρικτής του λογοτεχνικού κινήματος των Ουσάρων που αντιτίθετο στον Υπαρξισμό. Η υποψηφιότητά του για τη Γαλλική Ακαδημία, το 1959, απορρίφθηκε από τον Σαρλ ντε Γκολ – ήταν η μοναδική περίπτωση που ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας άσκησε το δικαίωμα του βέτο για την εκλογή υποψηφίων στο Σώμα. Ο Πολ Μοράν εξελέγη τελικά μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1968, αν και αναγκάστηκε να αποποιηθεί την επίσημη τελετή αναγόρευσής του.